Beyga - Szwiec

Netflix wyprodukował film inspirowany prawdziwymi wydarzeniami z lat 2012-2013. Głównymi bohaterami są: urzędujący jeszcze Benedykt XVI oraz kardynał Bergoglio. Trudno traktować ten film jako dokument, trudno go nawet traktować jako "inspirowany prawdziwymi wydarzeniami". Dlaczego?

Przed Bożym Narodzeniem miała odbyć się beatyfikacja arcybiskupa Fultona Sheena - amerykańskiego duchownego, gwiazdy i osobowości telewizyjnej XX wieku oraz postaci nietuzinkowej na tle amerykańskiego episkopatu. 

Przez kilka ostatnich niedziel można było wysłuchać w kościołach apeli o przyjęcie pielgrzymów, którzy przyjadą na europejskie spotkanie młodzieży (Taize). Brakuje obecnie około 6 tysięcy miejsc.

Dogmat  o niepokalanym poczęciu to jeden z najbardziej nierozpoznawalnych prawd wiary katolickiej. Jest on nierozpoznawalny, ponieważ  bywa mylony z dogmatem o dziewiczym poczęciu Jezusa Chrystusa, czyli bez udziału mężczyzny. 8 grudnia przypada co roku uroczystość właśnie niepokalanego poczęcia Najświętszej Maryi Panny.

Wczoraj na Papieskim Wydziale Teologiczny w ramach Forum Młodych zorganizowano dyskusję zatytułowaną "Jakim papieżem jest Franciszek". Pośród kilku prelegentów znaleźli się m.in. Tomasz Terlikowski, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski oraz Tomasz Rowiński.

Badania psychologiczne pokazują, że do prawidłowego rozwoju dziecka potrzeba dwóch osób: mamy i taty. "Arka Noego" śpiewała kiedyś popularną piosenkę, w której padały słowa: "nie boję się, gdy ciemno jest, ojciec za rękę prowadzi mnie".

Nie tak dawno miała miejsce słynna medialna sytuacja z trzynastolatkiem w roli głównej, który wyciągnął chwilę po przyjęciu Komunii komunikant z ust. Pewnie nie usłyszelibyśmy o tym zdarzeniu, gdyby nie niefortunne (lub fortunne) wezwanie policji do kościoła.

W krajobrazie zakonów i wspólnot kościelnych ciekawe miejsce zajmują bożogrobcy, którzy zwani są w Polsce także miechowitami. Swoją nazwę zawdzięczają miejscowości Miechów położonej niedaleko Krakowa.

Trwając w oktawie święta Wszystkich Świętych odwiedzamy naszych bliskich zmarłych w miejscach ich doczesnego pochówku. I choć wiemy, że najważniejsza jest modlitwa za nich, zwłaszcza ofiarowanie Mszy Świętej i uzyskanie odpustu, to jednak nie sposób oprzeć się urokowi przecudnie ozdobionych w tych dniach nekropolii. To prawda, że nie ma większego znaczenia ilość zniczy zapalonych na grobie, czy bujność kwiatów tam ustawionych. Staramy się jednak, aby w parze z naszym wewnętrznych usposobieniem szło udekorowanie grobów, za które jesteśmy odpowiedzialni. I dobrze - bo na całym świecie - mimo różnych ciekawych tradycji, zwłaszcza latynoskich - trudno znaleźć tak rozświetlone i barwne cmentarze jak w Polsce w listopadzie. Polecam wybrać się na wieczorny spacer z różańcem w ręku w najbliższych dniach. Bo choć odwiedzających będzie coraz mniej, a znicze będą powoli dogasać, trudno o lepsze miejsce i czas do refleksji nad ulotnością życia i zmaganie się z trudnymi pytaniami o to co czeka

Dzisiaj oficjalnie zakończył się synod poświęcony problemom duszpasterskim Amazonii. Ojcowie synodalni opublikowali końcowy dokument, ale na opracowanie oczekuje posynodalna adhortacja apostolska. Chociaż uwaga polskich mediów synodem była minimalna, to jednak decyzje podjęte w Watykanie mogą mieć przełożenie na cały Kościół.

19 października minęła 35. rocznica uprowadzenia ks. Jerzego Popiełuszki. Piszemy o porwaniu, ponieważ do dziś historycy mnożą teorie na temat ostatnich godzin lub nawet dni kapelana warszawskiej Solidarności. Jakkolwiek ostatnie chwile życia ks. Popiełuszki nie są jasne, to jednak jest to postać ważna dla polskiej historii przynajmniej z kilku powodów.

Dzisiaj miała miejsce kanonizacja Johna Henry'ego Newmana - dziewiętnastowiecznego konwertyty z anglikanizmu. Dlaczego jest to postać ważna dla współczesnego człowieka, który być może żyje już w innej rzeczywistości, w innym kontekście?

Tak, Polska to kraj w którym wciąż jeszcze można zobaczyć ludzi z różańcem w dłoniach. I to nie tylko starsze panie, jak zwykło się myśleć, lecz także dzieci, młodzież, ludzi w kwiecie wieku. W październiku, ze względu na historyczne wydarzenia i idącą za nimi tradycję widok taki może być znacznie częściej naszym udziałem. Różaniec, modlitwa nazywana dawniej "Psałterzem Maryi", (bo od odmawiania psalmów, zastąpionych z czasem przez prostych, niepiśmiennych ludzi Pozdrowieniem Anielskim właśnie się wywodzi), znany jest w Europie od wieków średnich, a jego skuteczność szczególnie objawiła się w XVI wieku. Wtedy to zagrożenie płynące ze strony Imperium Osmańskiego powstrzymano w słynnej bitwie pod Lepanto (1571), ale nie tylko za pomocą morskiej floty, lecz za wstawiennictwem Maryi do której uciekano się w modlitwie różańcowej. Na pamiątkę tego zwycięstwa do dziś 7 października obchodzimy święto Matki Bożej Różańcowej. W jednej z podwrocławskich parafii, z okazji patronalneg

Ks. Józef Tischner zwykł przed popołudniową drzemką mawiać: "Proszę mnie nie budzić! Chyba, że zniosą celibat". Zbliża się synod poświęcony Amazoni, a wraz z nim nadciąga dyskusja na temat celibatu kapłańskiego. Bywa on niezrozumiały nie tylko dla ludzi pozostających daleko od Kościoła, ale także dla wielu chrześcijan.

Jak zachęcić młodych ludzi do nauki? Najlepiej pokazać im, że nauka ma sens oraz, że uprawianie nauki jest ciekawe. Nauka może bowiem kojarzyć się z nudnym wkuwaniem materiału, ale też z fascynującą przygodą.

Być może ktoś się zdziwi, ale na wczorajszą akcję "Polska pod krzyżem" nie koniecznie trzeba od razu spoglądać w atmosferze sukcesu i z podziwem w oczach. Jak zauważył na łamach "Więzi" ks. Andrzej Draguła "okazuje się, że na wizerunku tej, która miała być semper fidelis , widać już wyraźne i coraz głębsze rysy".

W najbliższy piątek w kalendarzu liturgicznym wypada święto podwyższenia krzyża świętego. Jest to święto nieco inne niż te, w których wspomina się wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa lub innych postaci z Nowego Testamentu. Jest ono także odmienne od tych dni, które są poświęcone poszczególnym świętym.

Pierwszy dzień września to data niemal odruchowo kojarząca się z dwoma rzeczami: rocznicą wybuchu II wojny światowej oraz z początkiem roku szkolnego. Krótko o tym pierwszym skojarzeniu.

W kończącym się tygodniu jednym z najważniejszych informacji była burza, która wybuchła na szczycie Giewontu. Od rażenia piorunem zginęło cztery osoby - w tym dwójka dzieci. W całym dramacie pojawiła się też wieść, że wśród poszkodowanych byli katoliccy kapłani, którzy podczas burzy udzielili ogólnego rozgrzeszenia turystom.

Wakacje to czas odpoczynku i podczas nich raczej unikamy tematów smutnych. Jest jednak jeden pogrzeb, który odbywa się tylko w wakacje i można się na niego wybrać bez obaw. Co więcej, nawet nie trzeba wyjeżdżać za granicę, a jedynie w pobliże Krakowa - do Kalwarii Zebrzydowskiej.

Sierpień to miesiąc kojarzący się z trzeźwością lub pielgrzymkami. Dzisiaj o tym drugim. Można być optymistą, jeśli spojrzy się na tysiące osób w różnym wieku zdążających do tronu Matki Bożej Częstochowskiej.

Jak co roku 1 sierpnia o godzinie 17 Polska na chwilę zatrzymała się. Szczególnie to było widać w stolicy, gdzie 75 lat temu rozpoczęły się walki o wyzwolenie Warszawy z rąk nazistów. Dzisiaj już nikt nie kłóci się tak ostro jak przed laty o zasadność wybuchu powstania. Dominuje raczej stwierdzenie: chwała tym, którzy walczyli.

W ostatnich dniach znów jest głośno o środowiskach określanych jako LGBT. Z jednej strony mają miejsce różnego rodzaju prowokacje, które uderzają w wiarę. Z drugiej zaś pytanie o adekwatną odpowiedź na takie zaczepki. Do miana symbolu urosły wydarzenia, które miały miejsce w Białymstoku. Jak katolik powinien zatem podchodzić do dyskusji o tych sprawach?

Jednym z wakacyjnych kierunków może być dla nas Polaków bardzo "bliski wschód", czyli Ukraina. Przejeżdżając przez granicę od razu widać różnicę w zamożności czy sposobie życia pomiędzy Polakami a Ukraińcami. Oczywiście, jadąc do Lwowa lub Kijowa te różnice znacznie się zacierają, ale wystarczy wystawić przysłowiowy nos kilka kilometrów poza duże miasta, aby przekonać się o istniejących różnicach.

Dzisiaj widać już wyraźnie, jakie skutki przyniosło tzw. "bezstresowe wychowanie" i ze świecą szukać jego zwolenników. Nie zmienia to jednak faktu, że nadal jakoś trudno nam wychowywać rozsądnie i z dobrymi efektami - co widać w kolejnym dorastającym pokoleniu niezaradnych i cóż... nieco rozpieszczonych (tzw. roszczeniowych) ludzi. A życie już się z nimi nie pieści.

Gdy w kościelnym  żargonie używa się sformułowania "stara msza" lub "msza przedsoborowa" to powinno się to kojarzyć w formą odprawiania Eucharystii, która była normą przed i jeszcze kilka lat po II Soborze Watykańskim. Dokładnie dwanaście lat temu (7 lipca 2007 r.) papież Benedykt XVI wydał dokument Summorum Pontificum , w którym zezwalał każdemu kapłanowi na używanie tej formy liturgii.

1 lipca w tradycyjnym kalendarzu liturgicznym przypada święto Najdroższej Krwi Chrystusa. Całkiem niedawno, bo w ubiegły piątek, przypadała natomiast uroczystość Najświętszego Serca Jezusa Chrystusa. O ile wszyscy znają litanię do Serca Jezusowego, to jednak litania do Krwi Chrystusa powoli odchodzi w zapomnienie.

Na dworze upały jak w egzotycznych krajach, a tym samym nie chłodniej jest w nawet starych kościołach. Rzadko też świątynie wyposażone są w klimatyzacje. Taka wysoka temperatura sprzyja zakładaniu mniejszej ilości ubrań. Ale czy słusznie?

Gdyby zapytać przechodniów lub użytkowników Facebooka czy lubią być sami, z pewnością część odpowiedziałaby, że czasami tak. Jednak na dłuższą metę jesteśmy, jakby to nie zabrzmiało, zwierzętami trzymającymi się stada. Innymi słowy, lubimy towarzystwo innych. A Bóg?

Rzecznik Konferencji  Episkopatu Polski wydał oświadczenie, z którego wynika, że wczorajsze nabożeństwo na paradzie równości w Warszawie miało znamiona bluźnierstwa.

Wczoraj był tzw. dzień dziecka, a przynajmniej w polskim kalendarzu. Na dzieci i dzieci można patrzeć z rożnych perspektyw np. pedagogicznej, socjologicznej itp. Jedną z perspektyw może być też perspektywa teologiczna. 

Dzisiaj w kościołach odczytano list Konferencji Episkopatu Polski poświęcony dramatowi molestowania seksualnego dzieci przez osoby duchowne. Chyba ci, którzy głosili, że ostatnie medialne wydarzenia są zawsze i wyłącznie atakiem na Kościół dzisiaj są osamotnieni w swoich stanowiskach.

Przedwczoraj przypadała 99. rocznica urodzin Karola Wojtyły. Dla ludzi naszego pokolenia (dzisiaj liczących sobie około trzydzieści wiosen) postać zmarłego w 2005 roku papieża z Polski jest nie tylko bohaterem nieodległych czasów, lecz także kimś znajomym z własnego życia.

Jeśli spytać o ważną postać związaną z Wrocławiem pewnie w pierwszej trójce znajdzie się Edyta Stein. Co ciekawe, Wrocław do dzisiaj nie wykorzystał innej postaci, jej dziedzictwa i potencjału, czyli Romano Guardiniego.

Badania pokazują, że chrześcijanie są z jednej strony najbardziej prześladowaną grupą, a z drugiej, że liczba osób przyjmujących chrzest wzrasta. Chyba zachowuje aktualność starożytne powiedzenie, że "krew męczenników jest zasiewem chrześcijaństwa". 

Celestino Aos, czyli administrator apostolski Santiago de Chile odmówił udzielenia Komunii Świętej osobom, które chciały ją przyjąć w postawie klęczącej. To nie kaczka dziennikarska, ponieważ zachowanie duchownego można obejrzeć na krótkim filmie umieszczonym na portalu YT.

Dzisiejszy poranek, choć najbardziej radosny w roku, ze względu na spełnienie wiary w zmartwychwstanie, zakłócony był strasznymi wieściami ze Sri Lanki. W kontekście dzisiejszych zamachów warto przypomnieć, że istnieją dwa warunki męczeństwa. Po pierwsze, śmierć musi zostać zadana z motywów przeciwnych wierze katolickiej. Po drugie, musi istnieć po stronie ofiar wola oddania życia za wiarę. Te dwa warunki męczeństwa bez wątpienia spełnione były przez samego Jezusa Chrystusa. Był On nie tylko męczennikiem, ale przede wszystkim Zbawicielem.

Jeśli ktoś mniej więcej interesuje się życiem Kościoła to pewnie nie umknęło to jego uwadze, że w kończącym się tygodniu swój nowy esej opublikował papież emeryt Benedykt XVI. Jest to o tyle ciekawe, o ile weźmie się pod uwagę zapewnienie papieża Ratzingera o tym, że będzie od abdykacji towarzyszył Kościołowi jedynie w modlitwie.

Minął tydzień od wydarzenia, które rozpaliło niejednego, czyli od spalenia książek Harry Potter, Zmierzch itp. Emocje były tym większe, że tym, który wzniecił pożar był katolicki ksiądz. Pytając uczniów w liceum co sądzą na ten temat wszyscy odpowiadali nadzwyczaj zgodnie - nie wypada dzisiaj wpadać na takie pomysły. Dlaczego?

Jeśli chodzi o kościelne wiadomości ubiegłego tygodnia to na podium znalazła się informacja o niecałowaniu papieskiego pierścienia w sanktuarium maryjnym w Loreto. W sieci znalazł się film, na którym Franciszek wyrywa swoją rękę tym, którzy chcieli ucałować jego pierścień.

Będąc już prawie w połowie Wielkiego Postu, nie sposób nie poruszyć tematu   Gorzkich żali   - tradycyjnego nabożeństwa, które od setek lat kształtuje polską ludową pobożność. Nabożeństwo to z jednej strony kształtowało się obok liturgii, choć z drugiej strony to liturgia była inspiracją i wzorem dla tych, którzy chcieli śpiewać o Męce Pańskiej.

Dzisiejsza pogoda była prawdziwie wiosenna. Tak wysoka temperatura zachęcała do wyjścia z domu. A gdzie można się udać, jak już przekroczy się próg domu? My wybraliśmy się do lasu. Jest to dobre miejsce nie tylko na spacery, ale także do wyciszenia się, zdystansowania od "zasmogowanego" i pędzącego Wrocławia.

Nauczyciele to jedna z najbardziej nielubianych grup społecznych. Dzieje się tak z różnych powodów: wakacje, ferie, ponoć mniej godzin pracy w tygodniu. Aż dziw bierze, że jeśli tak dobrze mają się nauczyciele to, mimo to wciąż brakuje nauczycieli.

Pieter Bruegel „popełnił” kiedyś jedne z najbardziej znanych swoich malowideł. Otóż za pomocą pędzla i farby wymalował odwieczny konflikt – „Walka postu z karnawałem”. Ktoś zapyta jak może walczyć post z karnawałem, jeśli są to okresy nienakładające się na siebie?

Zakończyło się w Watykanie spotkanie poświęcone problemowi pedofilii w Kościele katolickim. I chyba nikt nie ma już wątpliwości, że od Kościoła oczekuje się nie tylko ważnych deklaracji i bicia się w pierś, ale konkretnych działań.

Tydzień temu było o "Wiośnie", a w tym o przedwiośniu, ale nie autorstwa Stefana Żeromskiego. I też nie o tym jako pora roku. Dzisiaj o przedwiośniu w głowach i to głowach kierowców. Czasami warto puścić nogę z gazu i pomyśleć zanim rozpocznie się wyprzedzanie.

Rzeczywiście, wiosna zbliża się wielkimi krokami. Z jednej strony ta astronomiczna, a z drugiej partia Roberta Biedronia "Wiosna". Wiemy już, że głównymi postulatami ugrupowania są m.in. świeckie państwo, likwidacja religii w szkołach, opodatkowanie tacy oraz liberalizacja prawa aborcyjnego. 

Wczoraj w Kościele obchodzony był dzień życia konsekrowanego. Nie trudno było spotkać na ulicach zakonników i zakonnice, którzy z gromnicami w rękach szli do kościołów. Na marginesie tego dnia dwie uwagi. 

Przed kilkoma dniami zakończył się Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Jego genezy należy poszukiwać w wysiłkach dziewiętnastowiecznego duchownego Kościoła Anglii - Paula Wattsona.

Tytułowe sformułowanie zrobiło zawrotną karierę w Internecie, życiu społecznym, politycznym i medialnym. Komu przyklejono naklejkę "hate speech", czyli mowa nienawiści, może być pewnym, że spoglądać będzie się na niego, jako na społecznie wykluczonego.  Temat tzw. "mowy nienawiści" wypłynął znowu przy okazji tragicznej śmierci prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza. Nie będziemy tutaj zatrzymywać się dłużej nad tym smutnym wydarzeniem, dość już zostało powiedziane. Chcemy jednak napisać parę słów na temat samej "mowy nienawiści". Uczniowie gimnazjum oraz liceum zapytani o to, czy spotykają się z nienawiścią lub przemocą słowną, prawie zgodnie odpowiadają, że tak. Przykładami jest ulica, Internet, rodzina a nawet szkoła. Gorzej już idzie sformułowanie sensownej definicji, czym w istocie jest "hate speech". Najbezpieczniej jest chyba powiedzieć, że zaczyna się tam, gdzie odchodzi się od argumentów ad rem na rzecz argumentów ad personam.   Tr

W niektórych mediach, nawet katolickich, niedziela minęła pod znakiem licytacji. Nie była to jednak licytacja rozumiana jako aukcja charytatywna na Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy lub jakieś dzieło Caritas. Licytowano się na to kto więcej pomógł, kto ciszej, a kto głośniej.

W styczniowy polski krajobraz wpisali się już księża, którzy razem z ministrantami wyruszają popołudniami na tzw. kolędę. Czasami nazywa się ją wizytą duszpasterską. Właśnie o kolędzie uwag kilka.