Beyga - Szwiec

W ciągu ostatnich dni można usłyszeć wiele różnych opinii na temat zmarłego bp. Tadeusza Pieronka. Rzeczywiście, nie brakuje tych, którzy często słysząc opinie tego zamieszkałego na Wawelu hierarchy musieli uśmierzać ból uszu. Dotyczy to zarówno tych z prawej, jak i z lewej strony sceny politycznej i sceny, jeśli można tak powiedzieć, kościelnej. 

Chyba nie trzeba nikogo przekonywać, że w święta Narodzenia Pańskiego wypada być dla siebie milszym, bardziej uprzejmym itd. Czasami brzmi to jak oklepany banał. Nawiasem mówiąc: ile jest niejednokrotnie w takich banałach prawdy?

O niereligijne wigilie w polskich szkołach zaapelowała w liście otwartym Dorota Wójcik - prezes Fundacji Wolność od Religii. Już samo wpisanie w wyszukiwarkę internetową nazwy tej fundacji powoduje zderzenie z hasłem: "Masz prawo nie wierzyć". To hasło opatrzone jest sugestywnym i chwytającym za serce zdjęciem twarzy zapłakanego dziecka. 

Chociaż liturgiczne wspomnienie św. Mikołaja już za nami, to jednak przez cały grudzień można spotkać na jarmarkach lub w supermarketach osoby przebrane w czerwone ubranie i z długą brodą. Podziwiać trzeba chyba nauczycieli religii, którzy z całym zaangażowaniem i energią walczą z obrazem Mikołaja z Laponii lub reklamy Coca-Coli.

Ostatnio Dziennik Łódzki doniósł: " W pierwszą rocznicę ingresu arcybiskupa Grzegorza Rysia kierowany przez niego Kościół łódzki dostał mało optymistyczną wiadomość: w roku szkolnym 2018/2019 większość uczniów szkół w Łodzi zrezygnowała z lekcji religii". Jak można doczytać dalej tylko 27,2 tys. łódzkich uczniów zapisało się na religię – spośród 60,8 tys.

We wrocławskich galeriach handlowych Black Friday trwa cały weekend. Włączając radio lub zaglądając do Internetu można dowiedzieć się ile kosztuje samochód lub mikser. Zdarza się, że jest to cena wyższa niż w ciągu całego roku, jednak nie zraża to poszukujących wrażeń konsumentów.

Dzisiaj Światowy Dzień Ubogich. Chociaż trudno spotkać osoby ubogie i bezdomne na dworcu głównym we Wrocławiu, to jednak nie zniknęli oni z krajobrazu stolicy Dolnego Śląska. Może się wydawać, że jeśli ich nie widać, to problem biedy i bezdomności sam się rozwiązał lub ktoś mądry się z nim rozprawił. To chyba zbyt optymistyczny scenariusz.

Chyba w większości kościołów w Polsce zabrzmiała dzisiaj pieśń „Boże coś Polskę”. Nawiasem mówiąc jest to tekst napisany dla cara Aleksandra I i przypomina trochę angielski hymn „God save the King”. Nie o tym jednak. 

Za tydzień – 11 listopada – przypada setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. To świetna okazja, żeby przyjrzeć się nie tylko historii naszego narodu, ale także, żeby zobaczyć w jaki sposób ta historia jest opowiadana.

W ubiegły piątek w ponad dwustu polskich szkołach miał odbyć się tzw. „tęczowy piątek”. Konieczność takiego dnia poświęconego edukacji na temat homoseksualizmu oraz transseksualizmu argumentowano niedoborem tolerancji. 

19 października 1984 roku to data, która dla osób wierzących, a zwłaszcza należących do warszawskiej parafii św. Stanisława Kostki kojarzy się jednoznacznie, czyli z uprowadzeniem ks. Jerzego Popiełuszki. Pewnie, gdyby zapytać osoby także z całej Polski spora część pamięta ten październikowy wieczór, a raczej wieczory, gdy poszukiwano księdza.

Okres pielgrzymkowy to zazwyczaj sierpień i okolice uroczystości wniebowzięcia Matki Bożej, czyli 15 sierpnia. W archidiecezji wrocławskiej także połowa października to czas pieszej pielgrzymki do sanktuarium świętej Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy. W tym roku, jak podał Gość Niedzielny, we mszy kończącej pielgrzymkę uczestniczyło około dziesięciu tysięcy osób.

„Patriotyzm dialogu” to tytuł szkolenia, w którym wczoraj uczestniczyliśmy. Miało ono miejsce w seminarium na Ostrowie Tumskim i związane było z setną rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości.

Na Dolnym Śląsku w Kudowie Zdroju jest takie miejsce, w którym każdy może stanąć wobec nieuchronności śmierci. W wyniku epidemii cholery w XVIII wieku zmarło około osiemdziesiąt procent tutejszej ludności.

W ten weekend papież Franciszek odwiedził Wilno. Chociaż przez chwilę trzeba zastanowić się czy warto pojechać na Litwę i dlaczego? Przecież nie jest to typowy wakacyjny lub urlopowy kierunek.

Jeśli ktoś chce wydać teologiczną lub religijną książkę potrzebuje tzw. imprimatur . W Internecie, w którym każdy może wszystko opublikować, sprawa się komplikuje. Bo niby kto miałby ciągle siedzieć i czytać treści o tematyce katolickiej? I kto miałby oceniać ich "ortodoksyjność"?

Dzisiaj zamiast zwyczajnego wpisu prośba o modlitwę. Prośba o modlitwę za ks. prałata Stanisława Pawlaczka, który od połowy tego tygodnia przebywa w ciężkim stanie w szpitalu.

Obecnie w kinach można oglądać dwa filmy poświęcone polskim lotnikom biorącym udział w tzw. bitwie o Anglię. Pierwszy film to nasza rodzima produkcja: „Dywizjon 303. Historia prawdziwa”. Natomiast drugi film to polsko-brytyjski obraz zatytułowany „303. Bitwa o Anglię”. Obejrzeliśmy oba filmy.

Hetmanka żołnierza polskiego , Królowa Polski , Czarna Madonna to tylko kilka z całej litanii „imion własnych”, którymi bywa określana Maryja z cudownego obrazu na Jasnej Górze. Mało kto wie jednak, że istnieje także inne określenie, mogące razić „poprawie politycznie” uszy, czyli... Pogromczyni wszystkich herezji.

Nieopodal Częstochowy znajduje się niewielka miejscowość o nazwie: Święta Anna. Mało kto wie, że związana jest z nią historia jedynych na polskich ziemiach objawień Matki Maryi,

Sierpień jest czasem pieszych pielgrzymek na Jasną Górę. Chociaż piesze pielgrzymowanie nie jest obce innym narodom, to jednak w Polsce pielgrzymowanie z tzw. „buta” stanowi swoisty fenomen.

Od około doby różnego rodzaju media żyją zmianą w Katechizmie Kościoła Katolickiego autorstwa papieża Franciszka. Zmiana ta dotyczy kary śmierci. Dzisiejszy wpis jednak nie o godziwości lub nie kary śmierci. Czasami w internetowych dyskusjach o tym, które stanowisko Kościoła jest bardziej zgodne z Ewangelią: to dzisiejsze czy wczorajsze zapomina się o czym ważniejszym.

Jauernick-Buschbach to niewielka wioseczka położona blisko Görlitz, przy granicy polsko-niemieckiej, która powstała już… w 967 roku. Udało nam się dzisiaj tam być. Co skłoniło nas do tego wyboru? 

Nie trzeba rezerwować biletów lotniczych, żeby znaleźć się na końcu świata. Nam się to udało z pomocą samochodu osobowego i dwunastogodzinnej (z ciekawymi postojami) podróży. Jako cel wybraliśmy malutką, bo liczącą około osiemdziesięciu mieszkańców wioseczkę, czyli Kalwarię Pacławską. Leży ona dwa kilometry od granicy polsko-ukraińskiej. 

Być może niektórzy usłyszeli dzisiaj w kościołach list Konferencji Episkopatu Polski na temat sierpnia jako miesiąca trzeźwości. Dokument odczytany z ambon zawierał także wezwanie do podjęcia wyzwania: 100 dni trzeźwości na stulecie niepodległości.

Wczoraj po raz kolejny odwiedziliśmy pustelnię sióstr albertynek na zakopiańskich Kalatówkach. Dzień wcześniej mijaliśmy ogrzewalnię przy ulicy Krakowskiej w Krakowie. Oba te miejsca łączy postać Adama Chmielowskiego znanego szerzej jako Brata Alberta. 

Nikt nie lubi widoku krwi. Jednak jest przypadek, w którym krew nie szokuje.

Pierwszy weekend wakacji - długo wyczekiwanych - uważam za udany. Udało nam się połączyć aktywność (sobotnie budowanie wymarzonego regału na miliony książek i sporo kilometrów na rowerze) i refleksję (niedziela, święto narodzin Jana Chrzciciela, msza "trydencka" w Trzebnicy). I choć czujemy się trochę zmęczeni - to jakże szczęśliwi. Bo chyba o to chodzi w wakacjach. O balans pomiędzy działaniem, a czasem wyciszenia i zadumy. Nie byłoby sztuką przeleżeć dwa miesiące na plaży (no - może pod względem finansowym), albo spędzić je na przeglądaniu internetu, seriali i książek. Z drugiej strony, ławo też popaść w nadmierną aktywność i zamiast wypocząć solidnie, angażować się w prace na które w roku szkolnym nie wystarczało czasu. I znów podpowiada Biblia ustami Koheleta, że na wszytko jest właściwy czas " i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem". Grunt, to dobrze ten czas wykorzystać. Z Bożą pomocą nie zmarnotrawić. Sprawy zaległe będzie jeszcze szansa...

Na stronie internetowej Katolickiej Agencji Prasowej można odnaleźć informację, że w Anglii rośnie liczba młodych katolików. W raporcie „Complex Catholicism” czytamy, że liczba osób uważających się za agnostyków bądź ateistów zmniejszyła się na wyspach brytyjskich o 7 % – z 49 % w 2009 r. do 42 % w 2017 r. Wzrosły natomiast statystyki dotyczące osób regularnie uczęszczających na Mszę z 25 % w 2009 do 36 % w 2017. Dla katolików w Anglii jest to dobra wiadomość. Jak to wygląda nad Wisłą? Chyba nie robiono ostatnio takich badań, ale można zauważyć, może nie lawinowy, ale jednak wzrost zainteresowania sprawami religijnymi wśród młodych ludzi. Jeśli posłucha się młodzieży   w wieku licealnym (uczniowie gimnazjum zazwyczaj buntują się dla zasady) to trzeba odnotować zwrot ku wartościom chrześcijańskim. Przynajmniej nie jest już to przysłowiowym „obciachem”. Młodzież lubi być oryginalna, a dzisiaj nie jest się oryginalnym będą niewierzącym lub niepraktykującym. I chyba dobrze...

W 2019 roku w szkołach pojawią się nowe podręczniki do lekcji religii. Związane jest to z nową podstawą programową, a ta z reformą szkolnictwa. Chociaż podręczniki do religii bywają różne, to jednak można sformułować kilka uwag pod ich adresem niezależnie od wydawnictwa.  Po pierwsze, należy przemyśleć tematy lekcyjne – niektóre się powtarzają i powodują przysypianie nie tylko uczniów, ale także nauczycieli.  Po drugie, należy zmienić brzmienie niektórych tematów. Na przykład w trzeciej klasie liceum w podręczniku wydawnictwa św. Wojciecha widnieje temat: „Homoseksualizm – wojna światów”. Przepiękny punkt wyjścia do dyskusji z młodymi ludźmi (ironia).  Kolejno, chyba warto odejść od „cytatologii”. Z pewnością cytaty z Jana Pawła II, Benedykta XVI, Franciszka i znowu z Jana Pawła II mogą być pomocne w kształtowaniu wiary, ale przerywanie tych cytatów zdjęciami i nieopatrzenie ich jakimkolwiek komentarzem pozostawię bez komentarza. I wreszcie rzecz, która ...

Dzisiaj uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Ten dzień w mowie potocznej funkcjonuje jako „Boże Ciało”. W nazwie brak odniesienia do Krwi Chrystusa, ponieważ przed ostatnim soborem w czwartek po niedzieli Trójcy Świętej obchodzono święto Ciała Pańskiego ( Corpus Christi ), a Krew Pańską czczono 1 lipca. Reforma kalendarza liturgicznego połączyła oba te święta. Ale nie o tym.  Jest to także święto kontrastów, które uwidaczniają się coraz wyraźniej z roku na rok. Z jednej strony tysiące ludzi, którzy w ten dzień kroczą za kawałkiem białego chleba wierząc, że to nie jest zwykły chleb, ale od niego zależy zbawienie lub potępienie człowieka. Wyrazem tej wiary są kwiaty sypane na drogę, kadzidło, świece i śpiew pieśni eucharystycznych. Być może jednak najbardziej wymownym świadectwem wiary jest to, że klęcznikiem stają się ulice, chodniki i miejsca codziennego życia.   Z drugiej strony są ci, którzy z zewnątrz obserwują procesje, robią zdjęcia, śmieją się ...

Należy zadać pytanie czy niedziela Trójcy Przenajświętszej ma jakieś przełożenie na życie „zwykłego zjadacza chleba”? Otwierając podręczniki do dogmatyki można z żalem stwierdzić, że nikt z nas nigdy nie będzie Bogiem, a dysputy o naturze Boga i Jego istocie niewiele wniosą do naszej doczesnej egzystencji.  A jednak, można „rozgryźć” tajemnicę Trójjedynego Boga poprzez relacje łączące trzy Osoby Boskiej. Tym co łączy Ojca, Syna i Ducha Świętego jest miłość. Ta jedna miłość objawia się w jednym działaniu Osób Boskich. I to jest przełożenie tajemnicy Trójcy na nasze życie – potrzebujemy innych ludzi, a w związku z tym trwamy w rodzinach, szukamy przyjaźni, zawieramy małżeństwa. Nasz Bóg nie jest wielkim niedostępnym Samotnikiem, ale komunią Osób. Obyśmy my tworzyli odbicie Trójcy Przenajświętszej w swoich relacjach.

To dobrze, że od kilku lat obserwuje się renesans wigilii przed Uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Starsi może pamiętają, że kiedyś w tym dniu obowiązywał post. Ale nie o tym dzisiaj. Przeglądając ofertę duszpasterską na ten wieczór trudno nie odnieść wrażenia, że słowem opisującym Ducha Świętego w wielu współczesnych ruchach jest „emocja”. Trzeba zauważyć w ten świąteczny wieczór, że Trzeci z Trójcy działa subtelniej niż nam się wydaje. Działa poprzez dobre natchnienia, pomysły, czasem poruszenie naszych serc… czasem niezauważalnie i bez robienia „show”.